กาแฟและชีวิต

ผมกับผู้ช่วยเปิ้ลเวลาเดินทางขึ้นไปเชียงใหม่เชียงรายผมจะวางแผนในการเดินทางเพื่อไปเยี่ยมเยือนเจ้าของสวนที่เรามอบความไว้วางใจในการทำกาแฟดีๆให้มิสเตอร์ลีหรือแม้กระทั่งสำรวจที่ๆเราคาดว่าจะเป็นที่ปลูกกาแฟใหม่ๆที่เรายังไม่เคยได้ตัวอย่างมาเทส นับว่าค่อนข้างสนุกเลยทีเดียวตื่นเต้นกับเส้นทางใหม่ๆและกาแฟใหม่ๆ บางที่มีเหตุที่ต้องไปคนเดียวก็สบายไปอีกแบบไม่ต้องรอใครเดินไปไหนมาไหนสำรวจไปเรื่อย

ความบริสุทธิและน่ารักของด็กๆ จำไม่ได้ว่าผู้ฃายหรือผู้หญิง

ในอ้อมกอดของความรักและฟูมฟักเลี้ยงดูของคุณยาย

หากจะมีความสุขใดในโลกที่ไร้มลทินความสุขแบบเด็กๆนี่แหละครับ(ลองนึกดู)

แต่ก็นั้นแหละยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เรายังทำความเข้าใจมันได้ไม่มากแต่ก็สนุกดีพบปะพูดคุยกับชาวบ้านหรือเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟที่มีทั้งคนเมือง, อาข่า, ลาหู่ นอนค้างโรงแรมในเมืองมั่งบ้านชาวบ้านมั่งสุดแล้วแต่ที่สำคัญกินข้าวดอยนี่อร่อยมากๆๆแถมปลอดสารพิษอีกต่างหาก

อาหารบนดอยนี่แหละอร่อยและดีต่อสุขภาพด้วย

เวลาทานจะนั่งแบบขันโตกข้าวดอยร้อนๆเป็นข้าวสวยแต่เหนียวๆเหมือนข้าวญี่ปุ่น แต่ที่ชอบคือผักสดๆทานไปแล้วรู้สึกเลยว่าปลอดสารพิษแน่ๆ อ้อมีอีกอย่างถ้าเป็นอาข่าจะเลื้ยงสุนัขไว้เฝ้าบ้านเกือบทุกบ้าน แต่ส่วนสำคัญของการมาคือเข้าไปชมสวนกาแฟเพื่อดูลักษณะอะไรบางอย่างที่ทำให้เกิดความสนใจ เริ่มต้นจากต้นกาแฟพอมองเห็นต้นกาแฟเรื่องราวคำถามก็ผุดขึ้นมากมายเช่น กาแฟปลูกตั้งแต่เมื่อไหร่ใครเอาต้นกล้ามาให้, สายพันธุ์อะไร, รสชาติหลังจากคั่วแล้วเป็นอย่างไร ยิ่งมองเข้าไปที่ต้นเห็นผลเชอรี่กาแฟสีแดงบ้างสีเหลืองบ้างสวยงามเต็มตา

เข้าสวนกาแฟนั่งมอไซด์ซ้อนเข้าไปด้านซ้ายจะเป็นหุบลงไป (ถ่ายไปเสียวไป)

เวลาเรามองไปที่ต้นกาแฟเรายังมีคำถามผลุดขึ้นมาในใจเสมอเช่น สายพันธุ์อะไร, ปลูกมานานหรือยัง, คั่วออกมาชิมแล้วเป็นยังไงและอื่นๆอีกมากมาย แต่ที่ตื่นเต้นกว่าคือสวนกาแฟบางครั้งไม่ได้อยู่หลังบ้านต้องเดินทางไปสวนโดยเฉพาะอาจจะเดินไปหรือบางครั้งนั่งมอไซด์ไปอีตอนนั่งมอไซด์ไปนี่ซิเส้นทางประมาณรอยล้อเท่านั้น

สวนกาแฟใต้ร่มไม้เรียงรายเป็นทิวแถวสวยงามแต่เกิดจากการจัดการสวนที่ดี

สวนกาแฟบางครั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ก็มีอยู่กลางแจ้งก็มีอากาศหนาวเย็นมากบางครั้งหมอกลงจัดมองแทบไม่เห็น จนผมอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าเป็นผมเองจะตื่นนอนแต่เช้าตรู่หิ้วตะกร้าไปเก็บผลกาแฟอย่างที่คนดอยทำหรือเปล่า เคยมีครั้งหนึ่งเดินดูต้นกาแฟไปถ่ายรูปไปเดินตามที่พีกระหว่างเนินกลิ้งตกลงมาซะอย่างนั้นดีว่าไม่ลึกพอพยุงตัวได้หรือทางขึ้นดอยทั่วไปจะมีลักษณะคล้ายๆกันคือประเภทซ้ายหน้าผาขวาเหวประมาณนั้น เวลาเห็นต้นกาแฟที่ออกผลดกเต็มต้นหลายท่านคงคิดว่าโอ้โหกาแฟเยอะไปหมดแต่อย่าลืมว่าส่วนของกาแฟที่เรานำมาใช้คือเมล็ดด้านในมันโดยต้องผ่านการโพเซสเสียก่อน