Monthly Archives: ตุลาคม 2013

กาแฟแต่ละแก้วที่เราดื่มมานับร้อยนับพันแก้ว ประทับใจบ้างไม่ประทับใจบ้างดีบ้างไม่ดีบ้างล้วนแล้วแต่มีเหตุมีปัจจัยมากมาย ลองนึกถึงภาพลูกค้าสั่ง Hot Latte สักแก้วผมค่อยๆย้อนภาพคร่าวๆว่าอะไรบ้างที่มีผลต่อรสชาติของกาแฟแก้วนั้น

• การสตรีมนมร้อนให้เนียนระดับไมโครโฟม พร้อมกับอุณหภูมิซัก 65-70 องศา C
• การยิง espresso shot ให้สมบูรณ์
• กาแฟที่ใหม่สดบดแก้วต่อแก้ว
• ระดับการคั่วกาแฟที่ใช้ medium, medium-dark,dark
• กาแฟแบบอราบิก้าหรือผสมโรบัสต้าหรือsingle origin espresso,espresso blend
• กาแฟไทยหรือกาแฟนอกหรือผสม สายพันธุ์อะไร
• วิธีการคั่วกาแฟ
• การเก็บกาแฟในที่เหมาะสมไม่ร้อนไม่ชื้นไม่โดนแสง
• วิธีกาจัดการกาแฟ (Coffee Processing) Wash,Dry,Semi Process
• เชอรี่กาแฟ ต้นกาแฟ สวนกาแฟ ชาวสวนผู้ปลูก

เวลาเราไล่ย้อนกลับตามทางมาของเค้าแต่ละขั้นตอนยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากมายนักสาธกยายกันไม่หมดแต่ละส่วนมีบทบาทสำคัญต่อรสชาติกาแฟแก้วหนึ่ง ขอไม่กล่าวถึงส่วนอื่นก่อนเช่นบรรยากาศภายในร้านอะไรทำนองนี้ ขอพูดถึงเฉพาะตัวกาแฟก่อนโอกาสต่อไปจะพูดถึงส่วนประกอบอื่นๆเช่น Functional ,โทนสีแสงและอื่นๆ หากเจ้าของร้านสังเกตให้ดีเราสามารถจัดการในส่วนใดบ้างอะไรที่ต้องหาตัวช่วยที่ดีและเหมาะสม ยกตัวอย่างการทำ espresso shot ถ้าฝึกฝนบ่อยๆเช่น หาวิธีตวงที่เหมาะได้น้ำหนัก การกดกาแฟที่ดีราบเรียบ การปรับเครื่องบดให้เหมาะ จับเวลาอันนี้สำคัญมากเพราะจะเป็นตัวชี้วัดที่ดีว่ากาแฟunderหรือoverหรือ good extract shot ที่สำคัญก็คือการชิมว่ากาแฟเป็นอย่างที่ควรจะเป็นหรือไม่ ส่วนเมล็ดกาแฟคั่วหรือที่เรียกกันติดปากว่าเมล็ดกาแฟสดเป็นอย่างไรระดับการคั่วระดับไหนกาแฟสายพันธุ์อะไรซึ่งต้องใช้เวลามากในการทำความเข้าใจ หากร้านไม่ได้คั่วกาแฟไว้ใช้เองคงต้องหาโรงคั่วกาแฟที่ไว้ใจได้ว่าส่งมอบเมล็ดกาแฟที่ดีมีคุณภาพและราคาที่เหมาะสม เพราะทุกวันนี้ได้ยินลูกค้าพูดถึงร้านกาแฟแล้วทำให้ย้อนกลับไป 7-8 ปีที่แล้วดมกับผมคุยกันมากเรื่องกาแฟว่าเอายังไงกันดีจะใช้กาแฟแบบไหนดีเอา specialty grade ต่างประเทศเลยหรือกาแฟไทยทั่วไปดีสุดท้ายตกลงใช้กาแฟนอก คงไม่ต้องพูดเรื่องอื่นแล้วต้องนำเข้ากาแฟเองแล้วซื้อเครื่องคั่วมาคั่วเอง หลายคนเคยถามผมและดมว่าทำไมต้องทำขนาดนี้ทั้งไปเรียนการคั่วกาแฟ (Roasting),การชิมกาแฟ (Cupping) การอ่านหนังสือตำราเกี่ยวกับกาแฟการทดลองที่ไม่ได้กล่าว ณ.ที่นี้อีกมาก คำตอบนั้นกำลังเผยตัวเองออกมาแล้วในปัจจุบันขณะ ด้วยจำนวนร้านที่เพิ่มขึ้นมากรวมถึงการยกระดับความรู้ความสามารถของร้านกาแฟและผู้ที่สนใจอย่างมีนัยสำคัญ ร้านกาแฟมีทักษะการชงเพิ่มขึ้นมากเรียกว่าใกล้กันเลยเครื่องมืออุปกรณ์ที่มีคุณภาพ ซึ่งหาข้อแตกต่างได้ยากยกเว้นทำเลซึ่งไม่เกี่ยวกับการชงเลยทำเลดีย่อมได้เปรียบ ที่สำคัญผู้บริโภครับรู้และเข้าใจเรื่องกาแฟมากขึ้นด้วย

มิสเตอร์ลีได้สรุปความคิดเห็นเมื่อ7-8ปีที่แล้วว่าการเข้าถึงความรู้เรื่องเมล็ดกาแฟและทักษะการคั่วโดยสะสมความรู้และประสบการณ์อย่างต่อเนื่อง จะสามารถนำเสนอกาแฟที่มีลักษณะพิเศษเฉพาะตัวที่แตกต่างออกไปและเป็นทางเลือกอันสำคัญในการพัฒนารสชาติกาแฟให้ตรงตามความต้องการของร้านกาแฟและผู้หลงไหลในรสชาติกาแฟอย่างแท้จริง

อุปกรณ์ชิ้นสำคัญในการชงกาแฟให้ได้ดีหากไม่นับเครื่องชงกาแฟคือ เครื่องบดเมล็ดกาแฟ ซึ่งหากจะกล่าวแล้วผมคิดว่ามีความสำคัญมากๆ ในอันที่จะทำให้กาแฟออกมาดีเนื่องจากถ้าความละเอียดของกาแฟมีความสม่ำเสมอเท่ากันหรือแม้กระทั่งเฟื่องบดไม่สะสมความร้อนมากนักเงื่อนไขอื่นสมบูรณ์โอกาสที่กาแฟกลั่นออกมาได้รสชาติดีก็มีสูง ดังนั้นหากคิดว่าต้องการทำกาแฟให้ดีการเลือกเครื่องบดดีๆซักตัวน่าจะเป็นทางเลือกที่น่าให้ความสนใจเป็นอันดับต้นๆ ซึ่งทางมิสเตอร์ลีคิดว่าอุปกรณ์เครื่องมือแต่ละตัวนั้นก็มีข้อดีข้อด้อยของเค้าเองซึ่งการที่เราจะเลือกใช้นั้นผู้ใช้จะต้องมองวัตถุประสงค์การใช้ของตนเองประกอบกับการทดลองจับลองใช้ดูโดยอย่ามองที่รูปร่างหน้าตาอย่างเดียวให้มองที่ Functional (การใช้งาน) เป็นสำคัญโดยเฉพาะหากต้องนำมาเพื่อใช้เชิงพาณิชย์ยิ่งต้องพิจารณาโดย
ละเอียด

นายแบบสุดหล่อตัวนี้ชื่อ CEADO E7 ลูกค้าฝากให้ผมสั่งซื้อให้เผอิญแกเคยเรียนชงกาแฟกับผมเลยแนะนำแกไป 4 ตัวให้ไปดูReviewการใช้งานเลือกที่ชอบแล้วกัน เลยขอถ่ายเป็นนายแบบก่อน แต่ทางมิสเตอร์ลีจะขอแนะนำแนวทางอันจะเป็นประโยชน์ในการเลือกใช้เครื่องบดซักตัว
1. รูปร่างหน้าตาอันนี้แล้วแต่ชอบนะครับแต่รูปร่างรวมหมายถึงขนาดของเครื่องบดด้วย สรุปคือ กว้างxยาวxสูง เพื่อให้เหมาะกับพื้นที่ที่เรามีในร้านหรือที่บ้าน
2. เฟืองบด มีให้เลือกทั้งแบบ flat burrs กับแบบ conical แต่ที่เราเห็นบ่อยๆจะเป็นแบบ flat burrs เนื่องจากราคาไม่แพงประสิทธิภาพดีขนาดเฟืองมีทั้ง 58 มม.,64มม.ใหญ่กว่าก็มี ส่วน conicalที่ดีๆราคาแพงมาก
3. ลักษณะการใช้งานทั่วไป เช่น การวางตำแหน่งสวิทช์,ตำแหน่งที่วางก้านชงรวมถึงระยะห่างจากโถพักกาแฟ,ตำแหน่งการปรับความละเอียดหยาบ(ทั้งแบบstep,stepless), คันโยกเพื่อปล่อยกาแฟ,เสียงเครื่องบดทั้งที่มีเมล็ดกาแฟและไม่มีเมล็ดกาแฟ4. ลักษณะการปล่อยกาแฟจากโถพักกาแฟ ว่าตรงหรือไม่โดยปกติจะออกทางซ้ายเกือบทุกเครื่องจะทำให้กาแฟหกออกจากก้านชง
ขนาดความสม่ำเสมอของผงกาแฟที่ผ่านเครื่องบดก็เป็นสิ่งสำคัญมาก
5. ความสะดวกในการดูแลทำความสะอาด เพราะหากเราใช้เครื่องบดไปสักระยะหนึ่งจะมีเศษกาแฟผสมกับน้ำมันกาแฟติดอยู่ แถวบริเวณเฟืองบดซึ่งต้องนำออกมาทำความสะอาด สอบถามข้อมูลในการดูแลทำความสะอาดจากผู้ขายโดยตรง
จริงๆแล้วในความเห็นของผมการเลือกซื้อเครื่องบดเป็นเรื่องสำคัญมากควรหาข้อมูลให้มากทั้งในเว็บต่างๆชมReviewไปสำรวจเงินในกระเป๋าไปเพราะเนื้อหามีเยอะมากหากมีโอกาสได้ลองใช้ยิ่งดีใหญ่ หรือสอบถามจากเจ้าของร้านที่ใช้โดยตรงจะได้ข้อมูลจากการใช้งานจริง ที่กล่าวมามีวัตถุประสงค์เผื่อว่าอาจจะได้เป็นประโยชน์ในการตัดสินใจเลือกเครื่องบดที่ถูกต้องเหมาะสมทั้งในด้านราคาและคุณภาพ

อาทิตย์ที่ผ่านมาพรแฟนดมแจ้งว่ากาแฟนอกที่เราสั่งได้เดินทางมาถึงโรงคั่วมิสเตอร์ลี ผมดมและเปิ้ลเดินออกไปรับกาแฟกันทั้งสามคนด้วยความตื่นเต้นแม้ว่าเราจะเคยออกไปรับมาปาเข้าปีที่ 6 แล้วก็ตาม จากนั้นเราก็ประคับประคองจนกาแฟเข้ามาถึงที่ห้องแล้วทำการเปิดสำรวจรูปร่างหน้าตากาแฟในกระสอบ
พอเปิดออกมาเราก็มีความเห็นตรงกันว่า”สวย” ถึงกระนั้นก็ตามกาแฟสวยไม่ได้หมายความว่ารสชาติจะดีเสมอไปมีอยู่ทางเดียวคือชิม วันนั้นเราคั่วกาแฟทั้งตัวจริงของลูกค้าทั้งตัวอย่างของเราเพื่อทดสอบรสชาติว่าเป็นอย่างไร ย้อนถามตัวเองว่าวันนั้น cuppingอะไรบ้างบอกตรงๆจำได้ไม่หมด ที่แน่ๆมี Guatemala Antigua,Sumatra G1 รสชาติดีเมล็ดสวย รวมไปถึงกาแฟอราบิก้าไทยอีกหลายตัวหลายprecessเพราะพอถึงปลายปีจะเข้าฤดูเก็บเกี่ยวใหม่เราจึงต้องทดสอบชิมกาแฟแทบทุกตัวที่มีอยู่เพื่อจดจำบุคลิกข้อดีข้อด้อยของกาแฟแต่ละตัว เมื่อเราขึ้นไปดูไร่ที่ปลูกรวมถึงขั้นตอนการprocessเราจึงจะแน่ใจได้ว่ากาแฟที่ดีนั้นน่าจะดีมาจากสาเหตุใดหรือกาแฟที่มีลักษณะขุ่นๆไม่สะอาดอาจจะเกิดจากผิดพลาดในขั้นตอนใด  แต่กระนั้นก็ตามกาแฟไทยที่เราใช้ในปัจจุบันมีอยู่2-3แหล่งแต่ที่ใช้มากที่สุดยังคงเป็นกาแฟเทพเสด็จซึ่งมีความสะอาดสม่ำเสมอทั้งกลิ่นและรสชาติ จากประสบการณ์การเรียนรู้ทดลองร่วมกันระหว่างเจ้าของสวนและโรงคั่วกาแฟมิสเตอร์ลีเป็นเวลาหลายปี จากการสังเกตจะพบว่าผู้ขายกาแฟถ้าไม่นับนายหน้าก็จะเป็นลูกหลานชาวสวนกาแฟรุ่นลูกรุ่นหลานที่มาโลดแล่นในวงการกาแฟและเข้าถึงข้อมูลมีการศึกษามากขึ้นแต่จะประสบความสำเร็จหรือไม่อาจต้องดูกันยาวสักนิด ผมกับดมต่างก็เข้าใจตรงกันว่ากาแฟที่เราcuppingทุกๆตัวนั้นหากจะเข้าถึงความจริงของกลิ่นรสของเค้านับว่าเป็นเรื่องไม่ง่ายเลย กลิ่นรสที่มีในตารางบางครั้งมันเทียบมาจากกลิ่นรสที่คนไทยไม่คุ้นเคยแต่ถ้าเป็นคนที่ชอบทำกับข้าวหรือเป็นนักชิมจะบอกได้ดีถึงแม้จะไม่ตรงกับศัพท์ฝรั่งแต่บอกรสได้ถูกต้องหรือเทียบเคียง ถึงกระนั้นเราจะต้องเข้าถึงรสชาติแท้จริงก่อนจึงจะสามารถมั่นใจในการตัดสินใจว่าจะใช้เค้าในลักษณะใด ซึ่งค่อนข้างยากและละเอียดอยู่พอสมควรแล้ววันหน้าวันหลังจะเล่าให้ฟัง

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยเดี๋ยวเย็นเดี๋ยวฝนแต่น่าจะเป็นฝนสุดท้านแล้วหละ(หวังว่า) เราก็ออกเดินทางต่อเข้าจังหวัดลำพูนซึ่งจะว่าไปจังหวัดลำพูนกับเชียงใหม่ติดกันยังกับขอนแก่นกับบ้านไผ่ มุ่งตรงสู่วัดพระธาตุหริภุญชัย ขออนุญาตนิดนึงเรื่องเนื้อหากาแฟจะทยอยเขียนช่วงนี้พักร้อนเรื่องกาแฟก่อนพาเที่ยววัดจะได้สบายใจ เริ่มที่ประตูส่วนในมีคนออกันพอสมควร แต่เหลือบเห็นหัวเสาสวยดีเลยถ่ายแต่ด้านบนคนไม่เอา
บานประตูข้างๆกันไม่มีคนเลยเดินไปถ่ายเห็นอุโบสถ(ไม่ทราบว่าเรียกถูกหรือไม่ขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย
เดินเข้ามาด้านในเป็นลานกว้างเห็นยอดพระธาตุอยู่ด้านหลัง
เดินตรงไปอีกหน่อยพระธาตุหริภุญชัยที่งดงามก็ปรากฎตรงหน้า
ผมถ่ายรูปนี้น่าจะประมาณ5-6ใบเพราะองค์พระธาตุสวยมากแต่ที่สำคัญกลัวว่าไม่รู้จะมีโอกาสกลับมาถ่ายอีกหรือเปล่า แห่ๆจริงกลัวรูปไม่สวยมากกว่า
ยิ่งมีความเคารพศรัทราจากผู้คนทุกทิศทุกแดนจะทำให้สถานที่นั้นมีความหมายในแง่จิตใจมากขึ้น
ด้านข้างซ้ายพระธาตุมีโบสถ์หลังหนึ่งไม่ลืมผ่านไปไหว้พระบันไดที่หน้าโบสถ์ไหว้เสร็จก็ถ่ายเข้าไปด้านในเป็นรูปที่ผมชอบเป็นการส่วนตัวสงบเย็น เลี้ยวซ้ายไปด้านหลัง
องค์ท่านอีกมุมหนึ่งผ่านช่องหน้าต่าง

ด้านข้างขององค์พระธาตุหริภุญชัย
ขยับค่อนมาด้านหลังอีกนิดส่วนตัวว่ามุมนี้ก็สวยถ้าสังเกตุสักนิดจะเห็นว่าพระธาตุเอียงจริงๆไม่เอียงนะครับ เป็นเพียงแต่ว่าผลมาจากเลนส์แนวกว้างๆนิดๆ ผมก็แต่งให้ตรงไม่เป็นซะด้วยมายังไงก็ไปอย่างนั้นครับ
ด้านหลังองค์พระธาตุหริภุญชัยครับ(เทียบจากประตูด้านหน้า)
เบื่อกันหรือยังถ้าได้ไปวัดเนี่ยผมชอบมากเห็นผู้คนที่มาวัดจะด้วยความเชื่อความศรัทราอะไรก็แล้วแต่สิ่งหนึ่งที่น่าจะได้ประโยชน์คือจิตใจที่เบิกบานแช่มชื่นไม่มากก็น้อย
ตอนที่มาก็ราว5-6โมงแล้วที่ถ่ายดูสว่างๆก็เร่งสว่างเพิ่มนิดหน่อยจะได้ดูสบายตา
เข้าไปสักการะตัวพระธาตุพอถอยออกมาก็อีกซักshot
เสียงเจ้าหน้าที่วัดแจ้งว่าประตูวัดกำลังจะปิดแล้วผมกับเปิ้ลก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าอาทิตย์ได้ลับขอบฟ้าไปแล้ว
จากลากันด้วยภาพมุมกว้างของพระธาตุหริภุญชัยที่สวยสง่างามสมกับเป็นพระธาตคู่บ่านคู่เมืองล้านนาอย่างแท้จริงนะเจ๊า
จะขอพักการขึ้นเหนือไว้เท่านี้ก่อนคราวหน้าจะเป็นเรื่องราวกาแฟบ้างเดี๋ยวมิสเตอร์ลีจะเป็นทัวร์ออนไลน์ไป สาระกาแฟนั้นยังมีอีกมากที่ต้องเรียนรู้ผมกับดมได้เรียนรู้เรื่องเมล็ดกาแฟทุกวันยังรู้สึกเหมือนยิ่งรู้น้อยเข้าไปทุกวัน

ช่วงนี้หากว่างเว้นจากการคั่วกาแฟผมกับดมจะชิมกาแฟอราบิก้าที่มีคนนำตัวอย่างมาเสนอเพื่อทบทวนรสชาติให้มั่นใจและใช้เวลาทดลองกาแฟBlendใหม่ของทางมิสเตอร์ลีซึ่งเป็นกาแฟนอกทั้งหมด คั่วแล้วก็CuppingหลังจากCupping เสร็จก็นำไปที่ร้านเพื่อทดสอบเป็น espresso,Americano,latteเพื่อดูว่าBlendใหม่นี้ถ้าเป็นกาแฟดำจะเป็นอย่างไรใกล้เคียงกับสมมุติฐานที่ตั้งไว้หรือไม่ เมื่อผสมนมแล้วจะสามารถออกรสทะลุนมออกมาได้ไหม๊ เดี๋ยวถ้าสมบูรณ์แล้วจะมาบรรยายที่มาที่ไปรวมถึงบุคลิกของกาแฟพิเศษตัวนี้ แต่ตอนนี้ออกเดินทางขึ้นเหนือต่อไปอีก โดยขึ้นเขาไปช่วงหนึ่งถึงสามแยกเด่นชัยเลี้ยวขวาไปแพร่ซ้ายไปลำปางเราเลี้ยวซ้ายเดินทางต่อไปเรื่อยๆราวๆ1ชั่วโมงครึ่งก็ถึงลำปางจะมีป้ายบอกทางไปวัดพระธาตลำปางหลวงตลอดในที่สุดก็มาถึง

หากจะกล่าวว่าวัดที่จะสร้างในแต่ละจุดจะต้องพิจารณาภูมิประเทศที่เหมาะสมจริงๆ โดยเฉพาะวัดที่มีความสำคัญกับชุมชนกับเมืองหรือแม้แต่ของประเทศนั้นๆ ตอนขับรถผ่านเห็นอาณาบริเวณต้องบอกว่ามีความสวยงามยิ่งใหญ่สมเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองล้านนา เดี๋ยวเข้าไปชมด้านในกัน
เอกลักษณ์ที่โดดเด่นอีกสิ่งหนึ่งของที่นี่คือ รถม้าลำปาง ผมเคยนั่งแรกกับลูกๆตอนปี 2547 นั่งไปรอบเมืองชมบรรยากาศเมืองตอนเย็น ที่ลำปางนี้ผมกับปิ้ลคู่หูผมมีเรื่องที่น่าตื่นเต้นระทึกใจ ชวนฉงนหลายครั้งหลายครา คราใดผมพูดถึงลำปางกับเปิ้ลแกจะรู้สึกหวั่นๆปนตื่นเต้นชวนให้นึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เดินเข้าไปชมในตัววัดกัน
จำได้ว่าตอนถ่ายรูปนี้หรือแม้กระทั่วพิจารณาจากรูปที่เห็นหากตัดเต้นท์ผู้คนที่แต่งกายในยุคปัจจุบันออกไป บอกไม่ถูกว่าเราจะต้องย้อยเวลาไปอีกกี่ปี
ช่วงที่เดินอยู่ประมาณบ่ายสองถึงบ่ายสามไม่ค่อยมีแดดบรรยากาศจึงสะท้อนความลึกซึ้งในแง่วัฒนธรรมได้เป็นอย่างดี สิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกเช่นนั้นอีกอย่างหนึ่งคือสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือ พื้นดิน ย้อนกลับมาที่พวกเราที่เป็นคนเมือง ในปีหนึ่งที่เราใช้ชีวิตอยู่เรามีโอกาสที่เท้าเราสัมผัสดินที่เคยรู้สึกไปเองว่าสกปรกต่ำต้อย(ในเชิงเปรียบเทียบ) แท้จริงมันอยู่คู่โลกเรามาตั้งแต่เราเองยังไม่รู้เลยว่าตอนโลกกำเนิดขึ้นเรายังเวียนว่ายอยู่ในภพภูมิใด
ที่นี่จะเดินเวียนซ้ายคล้ายๆกับหลายแห่งที่จำได้คือพระธาตุศรีสองรัก จ.เลย

มุมนี้จัดเป็นมุมมหาชนจริงๆสำหรับพระธาตุลำปางหลวงองค์ประกอบพร้อมด้านขวามือมีศาลาหลังเล็กในศาลาประดิษฐานพระพุทธรูปที่สวยงาม
ผมไปวัดที่ไหนมักชอบดูเสาดูเพดานด้านบนยิ่งลงรักปิดทองจะสวยงามมาก
อีกหนึ่งมุมที่น่าสนใจ เรามักจะสังเกตุได้ว่าสถาปัตยกรรมหรือวัดวาอารามมักจะบ่งบอกพื้นเดิมของสังคมและวัฒนธรรมของท้องถิ่นนั้นๆว่าเป็นอย่างไร สงบเเรียบง่ายยึดธรรมชาติเป็นศูนย์กลาง
ชาวต่างชาติที่สนใจในศิลปวัฒนธรรมไทยก็มีไม่ใช่น้อยนะครับ วันนี้ขอลากันด้วยรูปคุณผู้ชายฝรั่งท่านนี้ เราก็เข้าใกล้เชียงใหม่เข้าไปทุกทีแต่ยังก่อนยังมีสถานที่สำคัญอีกแห่งที่เราเคยได้ยินได้เรียนกันมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นก็คือ พระธาตุหริภุญชัย จ.ลำพูนที่สวยงามมากคราวหน้าเราไปกัน

เดินทางผ่านเขาค้อพวกเราเลี้ยวขวาไปทางนครไทย ผ่านปากทางขึ้นอุทยานแห่งชาติภูหินล่องกล้าอดีตสมรภูมิสู้รบทั้งกำลังและความคิด รอยต่อของสามจังหวัดเลย,เพชรบูรณ์,พิษณุโลก ที่มีภูมิประเทศสวยงามมากแห่งหนึ่งของไทย รอบนี้ไม่ได้แวะขอเลยผ่านไปอุตรดิตถ์แวะพักที่ร้านอาหารลมเย็นที่ประจำในการแวะทานข้าวกลางวันพอเข้ามาถึงร้านนี้เรานั่งลงทุกคร้ังจะรู้สึกการมาถึงเมืองเหนือโดยแท้จริง
อาหารจานด่วนจานร้อนก๊วยเตี๋ยวมีหมด
ขนมข้าวเกรียบปากหม้อ
เราไปที่ไหนเรามักเห็นรอยยิ้มที่สดใสของคนไทยเสมอไม่แปลกใจทำไมคนต่างชาติจึงนิยมมาเที่ยวเมืองไทย แถมยังแต่งงานอยู่กินกับคนไทย คงเพราะคนไทยมีลักษณะพิเศษไม่เหมือนชาติใดในโลก
มีมุมกาแฟบรรยากาศดีๆ ที่สำคัญราคาไม่แพงด้วย
แต่ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะไม่ไหวแล้ว

แต่ที่แปลกตาไปกว่าเดิมคือมีการเพิ่มบริเวณที่นั่งในร้านแต่ตกแต่งด้วยของใช้ ถ้วยโถโอชาม ภาพถ่ายของเล่นสมัยก่อนน่าจะประมาณ 30-50 ปีที่แล้ว ทำไห้บรรยากาศแปลกตาขึ้น

มาถึงภาพนี้จะอย่างไรก็แล้วแต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดแต่ไม่ค่อยได้พูดกับคนอื่นคือผมโชคดีมากที่เกิดมาบนแผ่นดินนี้ในรัชสมัยของท่าน “มีผู้ปกครองแผ่นดินโดยธรรม ชีวิตก็มีความสุขทุกลมหายใจ” คำกล่าวจากคุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง จากละครคุณชายรัชชานนท์
นายแบบคนเดิมกับเสาบอกระยะทางที่สีแยกอินโดจีน เดี๋ยวนี้มีปลูกต้นไม้ประดับตกแต่งเพิ่มขึ้นตัวผมกับเปิ้ลต้องเลี้ยวซ้ายเพื่อขึ้นไปตามถนนไฮเวย์ลำปาง-เชียงใหม่
เมื่อครั้งที่เดินทางแรกๆตั้งใจจะไปเที่ยววัดทางเหนือให้ได้ ส่วนตัวชมชอบสถาปัตยกรรมไทยๆ โดยเฉพาะวัดวาอาราม ไม่ได้มีความรู้เรื่องสถาปัตยกรรมอะไรแต่มีความรู้สึกเมื่อเห็นวัดวาอารามที่งดงามมันจะสะท้อนไปถึง จิตใจ ความเชื่อวัฒนธรรมวิถีการดำรงชีวิตของคนในชุมชนนั้นๆ เรากำลังมุ่งหน้าสู่เมืองรถม้าลำปางที่หมายแรกเลยคือวัดพระธาตุลำปางหลวงวัดประจำจังหวัดของเมืองลำปาง แล้วเดี๋ยวพาไป

 

พอเริ่มเข้าเดือนตุลาคมซึ่งเป็นไตรมาสสุดท้ายของปี นับว่าเป็นทั้งจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดของสิ่งต่างๆที่ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนผ่านห่วงความทรงจำของเราไป อดไม่ได้ที่ระลึกถึงทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตและที่กำลังดำเนินอยู่และที่จะเกิดขึ้น ทั้งในแง่สังคม เศรษฐกิจ การเมือง รวมถึงปัจเจกบุคคล วัสสานะฤดู(วสันตฤดู) กำลังจะผ่านไปเหมันตฤดูเริ่มโชยมาให้พอรู้สึกได้ ด้วยความหวังว่าเราคงผ่านเดือนตุลานี้ไปอย่างเรียบร้อยเพื่อเริ่มเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของปี พุทธศักราช 2556 ช่วงเวลานี้เมล็ดกาแฟบางที่เริ่มใกล้จะเก็บเกี่ยวได้ มิสเตอร์ลีเดินทางขึ้นไปเชียงใหม่แทบทุกปีเพื่อขึ้นไปเยี่ยมเยียนเจ้าของสวนกาแฟและทัศนาจรดูแหล่งปลูกกาแฟอราบิก้าของไทย แต่ปีที่แล้วติดคั่วกาแฟต่อเนื่องเลยไม่ได้ขึ้นไปสัมผัสลมหนาวแห่งดินแดนล้านนาปีนี้จึงตั้งใจอย่างมากที่จะไปเชียงใหม่และขึ้นดอยไปชมไร่กาแฟและถือโอกาสไปพักผ่อนในตัว วันนี้เลยขอเอารูปเก่าๆที่เคยถ่ายไว้ตอนขึ้นเหนือไปกับคู่หูและเป็นนายแบบมาลงดูกันเล่นๆ ขออนุญาตอธิบายสถานที่สั้นแล้วกัน

เริ่มจาก น้ำหนาว เขาค้อ สะพานพ่อขุนผาเมือง หรือ สะพานห้วยตอง

  เป็นเส้นทางที่ผ่านไปอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว ที่ กม. 50 มีสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กที่ตอม่อสูงสุดในประเทศไทย สูงถึง 50 ม. ที่ กม.18+500 คือ สะพานข้ามห้วยตอง และได้รับการตั้งชื่อเป็นทางการว่า “สะพานพ่อขุนผาเมือง” และเป็นเส้นทางที่ต้องใช้เครื่องจักร หนักเป็นจำนวนมาก เพื่อตัดเขาเป็นงานดินถึง 4.0 ล้าน ลบ.ม. และต้องทำ การระเบิดหินอีก 4.5 ล้านลบ.ม

นับว่ามีปริมาณมาก เมื่อเทียบกับความยาวของระยะทางเพราะต้องทำการ ก่อสร้าง ที่ตัดภูเขาสูงชัน และสลับซับซ้อนมาก สะพานห้วยตอง หรือ สะพานพ่อขุนผาเมือง เป็นการก่อสร้าง เพื่อเชื่อมภาคเหนือกับภาคตะวันออก เฉียงเหนือเข้าด้วยกัน มีระยะทาง 103.4 กม. ใช้เวลาก่อสร้างรวม 6 ปี

ต่อกันด้วยจุดชมวิวที่พักระหว่างมีร้านค้าและสินค้ามากมายผลิตผลทางการเกษตร

ต่อกันด้วย KHAOKHO ROUTE 12 ที่พักระหว่างทางของเอกชนแหล่งรวมสินค้าอาหารของฝากที่มีชื่อของเขาค้อบรรยากาศดีๆออกแนว Country หน่อยๆ

สิ่งที่ขาดหายของทริปนี้คือนางแบบเพราะเราไปกันสองคนไม่ถ่ายวิวก็เรียกเปิ้ลผู้ช่วยมาเป็นนายแบบเพราะหากถ่ายเฉพาะวิวหรือสถานที่ถ้าไม่มีบุคคลภาพจะจืดไปนิดๆ ทนเอาไม่มีสาวสวยไปด้วย

ตัวคู่หูก็หานายแบบกับนางแบบไม่มีเหมือนกันถ้าได้น้องๆน่ารักแทนเจ้านี่ภาพจะมีชีวิตชีวาขึ้นเยอะ

ไหนๆก็ไม่มีสาวเผอิญเจอน้องเค้ามากับพ่อ มาส่งผักให้ร้านที่นี่แต่แกรอในรถก็เดินตรงไปขอแกถ่ายรูปรอยยิ้มมุมปากเปิดเองโดยธรรมชาติถ่ายมา3ใบ อีกใบถ่ายเสย เห็นขี้มูกเขียวๆเก๋ดีแต่ขอไม่ลงเกรงใจกลัวโตขึ้นแกจะมาคิดบัญชี พ่อแกน่าจะเป็นเกษตรกรม้ง

ที่ลืมไม่ได้คึอสินค้าที่มีชื่อของเพชรบูรณ์ “มะขามหวาน” นายแบบคนเดิมอีกแหละ

วันนี้ขอจบทริปกาแฟตรงนี้ก่อนนะครับจะทยอยๆลง กะว่าถึงเชียงใหม่ก็คงปีใหม่พอดี ผมจะสลับบทความกับเจ้าทริปกาแฟนี้นะครับ เพื่อให้ผู้อ่านรวมทั้งตัวผมเองจะได้ไม่เบื่อ(คิดเองเออเอง)