Monthly Archives: เมษายน 2015

ก่อนจะผ่านเดือนเมษายนไปขอเก็บตกงานมหาสงกรานต์ถนนข้าวเหนียวเมืองขอนแก่นอีกซักหน่อยปีที่แล้วถ่ายรูปประติมากรรมทรายสินไซแล้วก็ลงในบทความ ผ่านมาอีก1ชวบปีขับรถผ่านเลยลงไปถ่ายรูปไว้ซะหน่อยเดี๋ยวนี้คว้ามือถือถ่ายทั้งง่ายและเบาแต่ก่อนเอากล้าง DSLR พกไปหนักน่าดูแต่ก็ได้รูปดีกว่าเอาเถอะน่าอายุอานามก็มากขึ้นเรื่อยๆ องค์ประกอบภาพได้เรื่องราวพอไหวเรื่องอื่นก็ขอผ่านๆไปก่อน

เทศบาลนครขอนแก่นระดมช่างปั้นระดับปรมาจารย์ในจังหวัด รังสรรค์มหัศจรรย์การปั้นทรายกับประติมากรรมสินไซระดับโลก ชูวัฒนธรรมอีสานแสดงในงานเทศกาลสงกรานต์ถนนข้าวเหนียวปีนี้ คาดเสร็จภายในวันที่ 5 เมษายนที่จะถึง

ช่างปั้นระดับปรมาจารย์ 10 กว่าคน กำลังบรรจงรังสรรค์ประติมากรรมสินไซระดับโลก  เพื่อให้ทันแสดงในงานประเพณีสุดยอดสงกรานต์อีสาน เทศกาลดอกคูนเสียงแคน และถนนข้าวเหนียวประจำปี 2558 ระหว่างวันที่ 5-15 เมษายนนี้  ที่จังหวัดขอนแก่น โดยกิจกรรมประติมากรรมทรายสินไซระดับโลกจะจัดแสดงบริเวณศาลหลักเมืองติดกับถนนข้าวเหนียวขอนแก่น ขณะนี้ก่อสร้างคืบหน้ากว่า 70% แล้ว คาดเสร็จภายในวันที่ 5 เมษายนนี้

นายกเทศมนตรีนครขอนแก่น ลงพื้นที่ติดตามความคืบหน้า กล่าวว่า ปีนี้ใช้งบประมาณในการก่อสร้าง 1 ล้านบาท โดยหวังสืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่นอีสาน หยิบยกวรรณกรรมสินไซให้คนในท้องถิ่นรักถิ่นฐาน และเป็นที่ประจักษ์ด้านวัฒนธรรมท้องถิ่นแก่คนในประเทศและชาวต่างชาติ ซึ่งใช้ทรายมาปั้นเป็นรูปตัวละครในวรรณกรรมสินไซ เพื่อยกระดับเป็นมหัศจรรย์ประติมากรรมสินไซตบประทายโลก

ตัวละครสินไซที่ปั้นเป็นประติมากรรมทรายครั้งนี้ เป็นวรรณกรรมสินไซตอนที่พระเอกสินไซกับน้องทั้งสองต่อสู้กับยักษ์ โดยมีน้าสาวสินไซมาช่วยสะท้อนถึงสถานการณ์การเมืองไทยที่ขัดแย้งกันและยังไม่มีจุดจบ ซึ่งกิจกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมสงกรานต์ขอนแก่นทั้งหมดในปีนี้ที่จะขึ้นบริเวณถนนศรีจันทร์และบึงแก่นนคร

โดยเทศบาลนครขอนแก่นใช้งบประมาณจัดงานสงกรานต์ขอนแก่นปีนี้ที่บริเวณถนนข้าวเหนียวและบึงแก่นนครถึง 7 ล้านบาท ปีนี้มีรูปแบบการจัดงาน “สงกรานต์ซู่ซ่า ชะชะช่า ขอนแก่น” ใช้อัตลักษณ์ของขอนแก่น ทำให้งานสงกรานต์มีเรื่องราวทางวัฒนธรรมที่ชัดเจนและเข้มแข็งขึ้น และสื่อให้เห็นถึงความสนุกสุดขีดของผู้คนที่ได้มาเล่นน้ำสงกรานต์ที่ถนนข้าวเหนียว.

ช้อมูล: เช้านี้ที่หมอชิต

วันนี้มีสายโทรศัพท์เข้ามาหนึ่งสายปลายสายเป็นเสียงที่คุ้นเคยคือเป็นพนักงานเก่าที่เคยทำงานเป็นบาริสต้าประจำร้านมิสเตอร์ลีสาขามหาวิทยาลัยขอนแก่น ลาออกไปน่าจะสักสองปีเห็นจะได้และได้มีโอกาสเข้าแข่งขันชิงแชมป์บาริสต้าของไทยที่กรุงเทพด้วยมั้ง แต่ไม่ได้ทราบรายละเอียดมากนักแต่เห็นว่าจะเปิดร้านกาแฟเลยโทรมาคุยด้วยเรื่องเมล็ดกาแฟในฐานะลูกน้องคนหนึ่ง เลยถามไปว่าโลดแล่นในวงการกาแฟชิมกาแฟมาไม่น้อยเป็นยังไงบ้าง ได้รับคำตอบว่ายังรู้สึกชอบกาแฟที่มีคุณภาพในแบบของมิสเตอร์ลีที่คุ้นเคยอยู่ทั้งกาแฟเทพเสด็จและเทพประทาน รวมถึงกาแฟ RAINBOW RUNNER ที่เป็นกาแฟนอก100% ที่ใช้ประจำในร้านมิสเตอร์ลี ผมก็ได้ชี้แจงบอกเล่าสั้นๆเกี่ยวกับกาแฟทั้งสองแบบคือกาแฟไทยที่ดีมีคุณภาพซึ่งราคาสามารถแข่งขันได้และกาแฟ RAINBOW RUNNER ที่ให้บุคลิกที่ต่างจากกาแฟไทยโดยรวมๆกล่าวโดยสรุปคือกาแฟนอกทั้งหลายมีสายพันธุ์ที่แตกต่างจากสายพันธุ์ในไทย มีกลิ่นรสที่ครบเครื่องกว่า ส่วนกาแฟไทยจะเป็นคาติมอร์เป็นหลักบอดี้กับรสจะไม่ค่อยมากแต่ราคาไม่แพง(350-500/kg.) ส่วนกาแฟนอกราคา 1,000/kg.ขึ้นไป

กาแฟนอกเป็นสายพันธุ์ที่ต่างออกไป ทำให้กลิ่นรสต่างจากของไทยค่อนข่างมาก

ราคากาแฟนอกที่สูงกว่ามากเกิดจากกาแฟเป็นสินค้า sensitive มีกำแพงภาษีสูงถึง 90% เพื่อป้องกันการนำเข้าซึ่งอาจจะกระทบต่อเกษตรกรไทย แต่ถ้ามองในแง่ดีเราสามารถหากาแฟไทยจากที่ต่างๆมาเบลนด์ให้มีบุคลิกตามที่ต้องการแต่สิ่งสำคัญที่เป็นสิ่งจำเป็นขาดไม่ได้คือ การหากาแฟที่ดี คั่วให้แม่นยำ ชิมกาแฟให้ละเอียด เราจึงมีโอกาสในการทำกาแฟไทยให้มีรสชาติที่โดดเด่นขึ้นมามีลักษณะเฉพาะตัวและสอดคล้องกับวัฒนธรรมการดื่มกาแฟของคนไทยรวมถึงต้นทุนที่เหมาะสม  
กาแฟสารของไทยที่ผ่านการจัดการมาอย่างดีจะสะอาด สมบูรณไม่เป็นรองกาแฟนอกเลย

หากกาแฟไม่โดเด่นจริงมีคาแรคเตอร์ทั่วๆไปย่อมถูกพิสูจน์โดยผู้บริโภคในระยะเวลาไม่นานแต่หากกาแฟมีความโดดเด่นมากในแง่กลิ่นรสแล้วสมควรอย่างยิ่งที่จะมีราคาค่างวดที่เพิ่มขึ้น ในส่วนที่มิสเตอร์ลีจะทำกาแฟออกมานั้นเราค้นหาแหล่งกาแฟและคัดเลือกกาแฟตามความสมบูรณ์ของกาแฟทั้งในแง่กลิ่นและรสสุดท้ายก็คือราคาที่เหมาะสมเพื่อที่ว่าเราจะสามารถทำกาแฟไทยที่อยู่ในเมืองไทยแล้วนำมาคั่วด้วยความแม่นยำเพื่อค้นหาว่าแต่ละตัวมีบุคลิกอย่างไรเราควรใช้เค้าทำอะไรเพื่อให้มีคุณสมบัติตามที่ร้านค้าและผู้ดื่มกาแฟต้องการโดยเฉพาะกาแฟเย็นที่จำเป็นต้องมีองค์ประกอบที่สมดุลแห่งรสเพื่อชงออกมาแล้วทานเป็นกาแฟเย็นจะได้กาแฟอร่อยและไม่ขมไหม้

เส้นทางสายเดียวในการเข้าถึงความจริงของกาแฟในมุมมองของมิสเตอร์ลีคือ การหากาแฟดีและสมบูรณ์, การคั่วกาแฟให้แม่นยำ, ผนวกกับการชิมกาแฟ (Cupping)่ ที่ละเอียด จนเป็นที่ประจักษ์ด้วยตัวเราเองจึงจะมั่นใจได้ว่ากลิ่นรสของกาแฟแต่ละแหล่งเป็นเช่นไร และจะนำเค้ามาใช้ให้เหมาะสมได้อย่างไรการเสาะหากาแฟสารที่สมบูรณ์เป็นสิ่งสำคัญมากถึงมากที่สุด
การคั่วกาแฟแม่นยำสามารถพัฒนากลิ่นรสกาแฟนั้นๆให้ดีที่สุด
การชิมกาแฟให้ละเอียด
กาแฟไทยที่เราเสาะหามาผ่านการฃิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีกจนมั่นใจ
กาแฟแต่ละแหล่งมีข้อเด่นข้อด่อยต่างกันเราต้องชัดในตัวกาแฟแต่ละตัว
เราต้องประจักษ์ในกลิ่นรสของกาแฟด้วยตัวเราเองมิใช่ผ่านการบอกเล่า

จะสังเกตได้ว่าทุกขั้นตอนนับว่าเป็นสิ่งจำเป็นในการพัฒนากาแฟให้เหมาะสมกับวัตถุประสงค์การใช้ เช่นเดียวกันหากมองลงลึกไปกว่านั้นยังมีขั้นตอนสำคัญอยู่อีกสองขั้นตอนใหญ่ในการค้นหาความจริงของกาแฟ (ในมุมมองมิสเตอร์ลี) ขั้นตอนเริ่มแรกคือการปลูกอันหมายถึงสายพันธุ์, สถานที่ปลูก, ความสูง, การจัดการกาแฟ ( Coffee Processing ) อื่นๆ ขั้นตอนที่สองคือหน้าที่ของมิสเตอร์ลี, ขั้นตอนที่สามคือร้านกาแฟสามารถนำเสนอกาแฟที่มีคุณภาพผ่านการชงที่ดีส่งมอบสู่ลูกค้า

ต่อกันอีกนิด เส้นทางเข้าถนนข้าวเหนียวที่มาจากถนนมิตรภาพ
ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองที่คนขอนแก่นและผู้มาเยี่ยมเยือนมากราบไหว้ขอพร

ผู้สื่อข่าวหลายสำนักมาทำข่าวเทศกาลสงกรานต์เมืองดอกคูณเสียงแคน ทั้งช่องหลายสีน้อยสีครบ
เอลวิส เพรสรีย์ ณ.ขอนแก่น ก็มากับเขาด้วยเต้นรำสนุกสนานขอโทษ เต้นหมอลำ
ไชยา มิตรชัย ก็มากับเขาด้วย ด้านหลังไม่ได้สัมภาษณ์สัสันไม่เบามีลูกเสือสามัญด้วย
คนขับแต่งสูททักซิโด้ อย่างดีด้านหลังกางเกงขาดนิดหน่อย ชี้ไม้ชี้มือให้ดูรถ OK ไปดูกัน

ที่นั่งอันทรงเกียรติสีสันสดใส ไม่มีม้านั่งสำรองมีแต่ตัวจริง
คอนโซลเรียบหรูเข้ากับยุคสมัยรุ่นนี้มีถังน้ำสำรองฝั่งคนนั่งด้วย
ไปดูยี่ห้อหน่อยโอ้โห เบนซ์ ครับไม่ธรรมดารุ่นนี้น่าจะได้รับความนิยมในเวลาไม่นาน บอกใบ้หน่อยนึง
ทะเบียน 9ก-4884 กทม ขอให้โชคดีอีกวันสองวันนะครับ

 

 

สงกรานต์เมืองดอกคูณจัดได้ว่ายิ่งใหญ่มากมีผู้คนมากมายเดินทางมาฉลองสงกรานต์ที่ขอนแก่นเนื่องจากมีการจัดงานสงกรานต์บนถนนข้าวเหนียวที่จัดติต่อกันมากว่า 12ปี เป็นที่ยอมรับของนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติที่สำคัญถึงสำคัญที่สุดสงกรานต์บนถนนข้าวเหนียวเป็นสงกรานต์ที่ปราศจากแอลกอฮอล์
ทางเข้าถนนข้าวเหนียวสุดยอดสงกรานต์แห่งแดนอิสาน
เวทีต่างๆและภายในถนนข้าวเหนียวโดย 1 ทุ่มวันที่ 13 เมษายน มีการเล่นwave มนุษย์ยอด 50,000กว่าชีวิตทำลายสถิติในรอบ 12 ปี

ผมกับผู้ช่วยเปิ้ลเวลาเดินทางขึ้นไปเชียงใหม่เชียงรายผมจะวางแผนในการเดินทางเพื่อไปเยี่ยมเยือนเจ้าของสวนที่เรามอบความไว้วางใจในการทำกาแฟดีๆให้มิสเตอร์ลีหรือแม้กระทั่งสำรวจที่ๆเราคาดว่าจะเป็นที่ปลูกกาแฟใหม่ๆที่เรายังไม่เคยได้ตัวอย่างมาเทส นับว่าค่อนข้างสนุกเลยทีเดียวตื่นเต้นกับเส้นทางใหม่ๆและกาแฟใหม่ๆ บางที่มีเหตุที่ต้องไปคนเดียวก็สบายไปอีกแบบไม่ต้องรอใครเดินไปไหนมาไหนสำรวจไปเรื่อย

ความบริสุทธิและน่ารักของด็กๆ จำไม่ได้ว่าผู้ฃายหรือผู้หญิง

ในอ้อมกอดของความรักและฟูมฟักเลี้ยงดูของคุณยาย

หากจะมีความสุขใดในโลกที่ไร้มลทินความสุขแบบเด็กๆนี่แหละครับ(ลองนึกดู)

แต่ก็นั้นแหละยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เรายังทำความเข้าใจมันได้ไม่มากแต่ก็สนุกดีพบปะพูดคุยกับชาวบ้านหรือเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟที่มีทั้งคนเมือง, อาข่า, ลาหู่ นอนค้างโรงแรมในเมืองมั่งบ้านชาวบ้านมั่งสุดแล้วแต่ที่สำคัญกินข้าวดอยนี่อร่อยมากๆๆแถมปลอดสารพิษอีกต่างหาก

อาหารบนดอยนี่แหละอร่อยและดีต่อสุขภาพด้วย

เวลาทานจะนั่งแบบขันโตกข้าวดอยร้อนๆเป็นข้าวสวยแต่เหนียวๆเหมือนข้าวญี่ปุ่น แต่ที่ชอบคือผักสดๆทานไปแล้วรู้สึกเลยว่าปลอดสารพิษแน่ๆ อ้อมีอีกอย่างถ้าเป็นอาข่าจะเลื้ยงสุนัขไว้เฝ้าบ้านเกือบทุกบ้าน แต่ส่วนสำคัญของการมาคือเข้าไปชมสวนกาแฟเพื่อดูลักษณะอะไรบางอย่างที่ทำให้เกิดความสนใจ เริ่มต้นจากต้นกาแฟพอมองเห็นต้นกาแฟเรื่องราวคำถามก็ผุดขึ้นมากมายเช่น กาแฟปลูกตั้งแต่เมื่อไหร่ใครเอาต้นกล้ามาให้, สายพันธุ์อะไร, รสชาติหลังจากคั่วแล้วเป็นอย่างไร ยิ่งมองเข้าไปที่ต้นเห็นผลเชอรี่กาแฟสีแดงบ้างสีเหลืองบ้างสวยงามเต็มตา

เข้าสวนกาแฟนั่งมอไซด์ซ้อนเข้าไปด้านซ้ายจะเป็นหุบลงไป (ถ่ายไปเสียวไป)

เวลาเรามองไปที่ต้นกาแฟเรายังมีคำถามผลุดขึ้นมาในใจเสมอเช่น สายพันธุ์อะไร, ปลูกมานานหรือยัง, คั่วออกมาชิมแล้วเป็นยังไงและอื่นๆอีกมากมาย แต่ที่ตื่นเต้นกว่าคือสวนกาแฟบางครั้งไม่ได้อยู่หลังบ้านต้องเดินทางไปสวนโดยเฉพาะอาจจะเดินไปหรือบางครั้งนั่งมอไซด์ไปอีตอนนั่งมอไซด์ไปนี่ซิเส้นทางประมาณรอยล้อเท่านั้น

สวนกาแฟใต้ร่มไม้เรียงรายเป็นทิวแถวสวยงามแต่เกิดจากการจัดการสวนที่ดี

สวนกาแฟบางครั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ก็มีอยู่กลางแจ้งก็มีอากาศหนาวเย็นมากบางครั้งหมอกลงจัดมองแทบไม่เห็น จนผมอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าเป็นผมเองจะตื่นนอนแต่เช้าตรู่หิ้วตะกร้าไปเก็บผลกาแฟอย่างที่คนดอยทำหรือเปล่า เคยมีครั้งหนึ่งเดินดูต้นกาแฟไปถ่ายรูปไปเดินตามที่พีกระหว่างเนินกลิ้งตกลงมาซะอย่างนั้นดีว่าไม่ลึกพอพยุงตัวได้หรือทางขึ้นดอยทั่วไปจะมีลักษณะคล้ายๆกันคือประเภทซ้ายหน้าผาขวาเหวประมาณนั้น เวลาเห็นต้นกาแฟที่ออกผลดกเต็มต้นหลายท่านคงคิดว่าโอ้โหกาแฟเยอะไปหมดแต่อย่าลืมว่าส่วนของกาแฟที่เรานำมาใช้คือเมล็ดด้านในมันโดยต้องผ่านการโพเซสเสียก่อน