ได้ โอกาสเยือน อ.ลอง จ.แพร่ นั่งร้านกาแฟชื่อเก๋ กาแฟแห่ระเบิด งง? และที่นั่นเองมีเรื่องราวน่าสนใจมากเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2 รวมถึงขบวนการเสรีไทย และยังเป็นที่มาของคำว่า “เมืองแพร่ แห่ระเบิด” มีภาพและเอกสารทางวิชาการประกอบด้วย
บรรยากาศภายในร้าน เช้าไปหน่อย
พระเทพฯ เสด็จเมืองลอง
เพื่อนร่วมทริปเป็นแบบให้ถ้าไม่มีเหงาตาย
ภายในร้านมีภาพประวัติศาสตร์และเอกสารทางวิชาการที่เจ้าของร้านตามสืบเสาะหามา
เข้า ตัว อ.ลอง ตอนซัก 9โมงเช้านิดๆ นั่งจิบกาแฟชมบรรยากาศในร้าน พอดีเจ้าของร้านมาได้มีโอกาสพูดคุยคุณต้อมเจ้าของร้าน (สถาปัต ลาดกระบัง ว้าว) คุณเปิ้ลเพื่อนร่วมทางแอบ กดให้หนึ่งรูป ขอบคุณครับ
อีกมุมศิลป์
คุยกับคุณต้อมว่าที่นี่มีที่ไหนน่าไปเดินเล่นและเป็นประวัติศาสตร์ คำตอบที่ได้คือ สถานีรถไฟบ้านปิน พูดถึงสถานีรถไฟจำได้ว่าตอนเด็กๆแม่ผมจะไปกรุงเทพโดยทางรถไฟจะกระเตงลูก 2-3คนขึ้นรถไฟผมทบทวนความทรงจำแล้วยังรู้สึกกับรถไฟในหลายๆมุม อีกทั้งหากจำประวัติศาสตร์ไม่คลาดเคลื่อนรถไฟขบวนแรกกำเนิดในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์ฯ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นพระมหากษัตริย์สยาม รัชกาลที่ 5 แห่งราชวงศ์จักรี และที่สำคัญรถไฟขบวนแรกเริ่มออกสตารท์พร้อมๆกับประเทศญี่ปุ่น แต่เหตุใดรถไฟไทยยัง?
หากมองให้ดี สถานีรถไฟบ้านปินยังคงมีเอกลักษณ์และสถาปัตยกรรมการก่อสร้างในยุคนั้นไว้อย่างน่าสนใจเลยทีเดียว ชายชลาที่เงียบสงบพร้อมกับการรอคอยเสียงวูดรถไป
สิ่งหนึ่งที่สำคัญมากและไม่สามารถพบเห็นได้ในสถานที่ทั่วไปจะพบเห็นได้เฉพาะที่วัดและเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของสถานีรถไฟก็คือ ระฆัง
อุปกรณ์ชิ้นนี้เห็นทั่วไปตามสถานีรถไฟแต่ผมไม่ทราบว่าคือะไร
ซุ้มประตูหน้าต่างบานประตูก็บ่งบอกถึงความมีเอกลัษณ์
ด้านหลังอาคารของสถานีรถไฟบ้านปิน เรียบร้อยสวยงาม
หากจะกล่าวว่าความสวยงามแล้วแต่รสนิยมอันนี้ก็น่าจะจริงแต่ บางสิ่งที่ผ่านการทดสอบของการเวลามานานมีความหมายในตัวเองในบางครั้งไม่สามารถจับต้องได้หรือมองเห็นด้วยตาแต่สัมผัสตรงที่ใจและความรู้สึกเช่น ความรัก ความไว้ใจ ความพยายามมุ่งมั่น การเสียสละ อะไรต่างเหล่านี้ หากเราไม่มีเสียแล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา?
ลากันด้วยภาพต้นไม้ใหญ่ที่ยืนตระง่านผ่านการเวลามานานโดยไม่เรียกร้องอะไรจากใคร หากท่านใดไปเที่ยวแพร่และมีโอกาศมาที่ลอง จะได้เห็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวจริงๆทั้งประวัติศาสตร์วัฒนธรรม ผู้คนโดนเฉพาะสำเนียงการพูดที่เรามักจะคิดว่าทางเหนือจะพูดหวานๆน่าฟัง แต่ที่นี่ไม่เหมือนใครลองถามคนเมืองลองคูซิครับ